The Single Best Strategy To Use For بیماری پارکینسون گوگوش
The Single Best Strategy To Use For بیماری پارکینسون گوگوش
Blog Article
نوبت دهی متخصص مغز و اعصاب برای دریافت نوبت از بهترین متخصص های مغز و اعصاب در سامانه دکتر مایکو همین الان اقدام کنید. نوبت دهی متخصص مغز و اعصاب
افراد در این مرحله علائم را در هر دو طرف بدن احساس می‌کنند (اگرچه یک طرف ممکن است کمتر نشان دهنده علائم باشد) و گاهی اوقات مشکلات گفتاری را تجربه می‌کنند.
۳. آگونیست‌های دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید می‌کنند. برخی نمونه‌ها در این زمینه عبارت‌اند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
تنها زندگی کردن در مرحله ۴ یا بالاتر ممکن است بسیاری از کارهای روزانه را غیرممکن کند و می تواند خطرناک باشد.
تقریباً در همه موارد ، دارو برای کمک به مدیریت علائم جسمی و روانی مورد نیاز است.
پارکینسون بیماری پیشرونده‌ای است و علائم آن با گذشت زمان بدتر می‌شوند. این بیماری می‌تواند علاوه‌بر حرکات فرد، روی بینایی و خواب و سلامت روانی او هم تأثیرگذار باشد.
دکتر مونا حجازی فلج خواب ام اس درمان مننژیت تشخیص و درمان آلزایمر
مرحله‌ی پیشرفته: برخی از افراد هیچ‌گاه به درمان بیماری پارکینسون در شیراز این مرحله نمی‌رسند. این حالت زمانی است که داروها دیگر اثری ندارند و ناتوانی‌های جدی پیش می‌آید. در این وضعیت، بیمار ممکن است دچار مشکلات زیر شود:
داروهای آنتی کولینرژیک برای مسدود کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک استفاده می شوند. آنها می توانند به عدم انعطاف پذیری کمک کنند.
اخیراً محققان دانشگاه در آمریکا از طریق داروهایی که مالاریا را درمان می‌کنند، قصد دارند دارویی را برای درمان بیماری پارکینسون کشف کنند.
در حال حاضر ، هیچ درمانی برای زوال عقل بیماری پارکینسون وجود ندارد. به جای آن ، پزشک بر درمان علائم دیگر تمرکز می کند.
به طور خلاصهمی توان گفت عوامل بسیار زیادی وجود دارند که بر روی طول عمر این بیماران تاثیر می گذارد که می توان از میان آن ها به موارد ذیل اشاره نمود:
مینا گفت: ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۱ در ۱:۱۶ ب٫ظ مادربزرگ من، از طرف مادری، بیماری پارکینسون دارن. خود من هم آدم جوشی و استرسی هستم. همین الان هم تو مواقع استرس زا یا هیجانی دست هام و صدام میلرزه.
وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.